In Murphy Slaw gaat Murphy Slaughter, bekend van Murphy Slaughter en Murphy’s Laughter, creatief aan de gang op culinair gebied en wordt hij de naamgever van het snel befaamd wordende broodje MurphySlaw om vervolgens verder door het leven te gaan als Murphy Slaw. Uiteindelijk belandt hij in een vervaarlijke wereld van spionnen en liquidaties. Het is zover! De verstokte Murphyfans onder ons hebben er zo lang reikhalzend naar uitgekeken dat ze tegenwoordig allemaal iets van een giraffe weghebben. Behorend tot de meer flexibele geesten onder de lezers halen ze daar hun hoge schouders voor op. Murphy heeft ze al eerder laten zien dat niets is wat het lijkt. Wat voor wijze les zou Mur nu weer in petto hebben? Een ware vriend is hij geworden, die Murphy, een heerlijk verwarrend en gecompliceerd neurotisch wezen. Wel, wat dat betreft krijgen wij Murphianen dubbel en dwars waar voor ons geld, want wonder boven wonder is er in dit laatste deel van de trilogie, ‘Murphy Slaw’, sprake van twee Murphy’s! Twee werelden, zo verschillend als het maar zijn kan, en Murphy zelf is, getekend door het lot dat bij beiden even bepalend als verschillend is, enerzijds smurf en anderzijds murw, als ik het zo samen mag vatten. Verder waag ik me daar niet aan, dit boek is niet na te vertellen. It gets lost in translation. Het is een avontuur dat je aangaat, een duizelingwekkende ervaring. Verwondering is de sleutel. Als je nog geen Murphyfan was, dan word je het met dit lijvige boek. (…) Matthew Menhir NOMEGASCENE, (Lit. Suppl.) New York Roni Klinkhamer (1951) is beeldend kunstenaar en schrijver. Het dna van de beeldend kunstenaar klinkt door in haar poëzie en proza. Daarin is ze taalschepper en taalvirtuoos. Ze zet de taal naar haar hand en in dat taaleigen komt haar hoofdpersonage Murphy Slaughter tot bloei. Zijn avonturen zijn het leven, soms absurd, meestal hilarisch. en ze vermaken en ontroeren de lezer omdat elke lezer wel wat Murphy in zich heeft, held én antiheld.
