De stad, ooit ontsproten uit een kleine kiem, is een aantrekkelijk baken – maar verandert in een plaats van onheil zodra de groei leidt tot wanorde en chaos. In Wassende stad verbeeldt Lies Van Gasse dit proces. In haar gedichten ontaardt opbouw in ondergang, en is ondergang de voorwaarde voor heropbouw. Als het leven zelf.
