Charlotte Bronte
Charlotte Bront� ( 21 april 1816 � 31 maart 1855) was de oudste van de drie zusters Bront�, wier romans klassiekers van de Engelse literatuur zijn geworden.
Ook haar zusters zijn als romanschrijfster beroemd geworden: Anne, de jongste, en Emily de middelste. Hun vader, Patrick Bront� (1777-1861), was een Ierse predikant.
Charlotte schreef onder het pseudoniem Currer Bell. In 1831 volgde zij lessen in Roe Head en was twee keer voor korte tijd gouvernante. In 1842 ging zij samen met haar jongere zuster Emily, met wie zij een priv�school wilde opzetten, naar het pensionaat Heger te Brussel, waar zij verliefd werd op de directeur. Veel van haar ervaringen verwerkte zij in haar romans, met name in het wereldberoemd geworden Jane Eyre (1847).
Charlotte trouwde in juni 1854 met de hulppredikant van haar vader, Arthur Bell Nichols. Nog geen jaar later overleed zij, volgens de offici�le lezing op haar overlijdenspapieren, net als Emily en Anne, aan tuberculose. Volgens veel biografen is ze echter overleden aan uitputting als gevolg van complicaties tijdens haar zwangerschap.
In 1857 verscheen haar biografie Life of Charlotte Bront�, geschreven door haar collega-schrijfster en vriendin Elizabeth Gaskell. Het boek focust vooral op de relatie tussen Charlottes identiteit als schrijfster en haar rol als dochter, zuster en echtgenote.